Genesius

Legenden bestaan in allerlei vormen en maten. Ik stootte onlangs op de legende van Genesius. Hij was de baas van een theatergezelschap in Rome en mocht optreden voor keizer Diocletianus (zo rond het jaar 300). Het toneelstuk was een komische kijk op het doopsel – zeer actueel, want christenen werden beschouwd als herrieschoppers. Maar Genesius ging nogal hard op in zijn rol: plotseling kreeg hij visioenen over engelen en zonden. Zijn twee mede-acteurs, gekleed als priester en als duiveluitdrijver, werden op het podium geroepen. Om hem te verlossen van zijn zonden, werd hij dan maar gedoopt door de neppriester. Dat was niet naar de zin van keizer Diocletianus, die hem liet folteren en uiteindelijk onthoofden. Tegenwoordig wordt Genesius beschouwd als patroonheilige van theatergezelschappen. Hij is bovendien de aangewezen heilige voor acteurs, advocaten, clowns, comedians, dansers, epilepsiepatiënten, muzikanten, stenografen en folterslachtoffers. Misschien is het dus geen slecht plan om Genesius van Rome aan te roepen in bij onze volgende kunstzinnige theaterworstelingen. Bid gerust mee.